Türk Tuborg Frederik Bira Serisine Detaylý Bir Bakýþ

Size sonu güzel biten bir anýmý yazarak baþlamak isterim.

Yýllar öncesinden. 1994 senesinin hafif serin bir yaz akþamý olmalý.

Ataköy Marina'da yeni bir Ýngiliz barý, North Shield uðrak noktamýz. Hani uðrak noktamýz derken, ben zaten küçüðüm henüz, bizimkiler gidiyor ben de yanlarýnda, çocuk kontenjanýndan yancý. Hatýrlýyorum babam birkaç viski sonrasý (o viskileri hiç sormayýn bugün servet) rakýya geçiyor, her zaman rakýyý daha çok sevmiþtir, annem pek içmez.

Bakýyorum ortama, sýmsýcak, müthiþ bir yer, televizyonda maç, millet kahkahalar falan, tabii ki önüme gelen kola beni kesmiyor ve çaktýrmadan annemi zorluyorum, kendine bira söyle diye. Biraz sabretsem evde geçen hafta babamýn getirdiði, valizde gördüðüm ve üzerinde 12-17 yazan Bowmore, 15-18 yazan Macallan gibi garip isimli, bilinmedik viskilerden herkes yatýnca kolaya karýþtýrýp içeceðim ama sabýrsýzým çünkü sohbetleri uzuyor. Kýramýyor kadýncaðýz ama gidiyor masada bir normal bira söylenebilenecek en son insana söylüyor. Mekan sahibi artýk televizyon ve dijital medya sayesinde içki kültürüne merak salmýþ hemen herkesin tanýdýðý Teoman Hünal.

O da tabii annem istemiþ, “özel birþey getireceðim” diyor. Ben orada aslýnda pis bir sulu sarý bira içmek için sabýrsýzlanýyorum, iþ büyümesin istiyorum. Neyse bir bira geliyor, simsiyah, çamur kývamýnda. Korktuðum gibi olmuyor, kimse biraya bakmýyor.

Annem de kimseye çaktýrmadan bana al iç geldi iþte bira diyor. Biraz iç sonra ver diyorum. Ben bunu içmem bu ne yahu diyor bana yine çaktýrmadan. Ben içimden anne bi bira söyle dedik bu ne, garsona söylesen uðraþmazdýk bu iþle diyorum, niye yetkili soktun iþin içine. Birkaç dakika sonra tabii dayanamýyor ilk yudumda kendimden geçiyor ve henüz sadece birkaç basit cümle kurabildiðim Ýngilizcemle etiketi okuyorum, Newcastle Brown Ale. Böyle kahve gibi ama alkollü, yanýk gibi ama deðil.

Aklýmdan çýkmýyor sonra. Hep hatýrlýyorum hatta bir tanesini evde saklýyorum özel günde içmeye, sonra bozuluyor falan. Þimdilerde asla bozulmayacak bir tür olan viskiyi saklamayýp içmeli çünkü hayat kýsa felsefesine inanýrken, çocukluðumda fermente içkileri bile saklamaya çalýþan biriydim aslýnda.

Neyse zaman hýzlý geçiyor, geçmiþin gölgeleri de uzun oluyor. 20 yýl ilerleyelim. Bundan üç yýl önce, Ýstanbul’da bir bira lansmanýna gidiyorum, üç tane bira içiyorum. Ýkisi de güzel ama birini içtiðimde bu hikayeyi hatýrlýyorum. Öyle kalýyorum aslýnda orada. Türk reçetesi diyor biri, biz yaptýk. Brown Ale diyor. Gurur duyuyorum. Damaðým geçmiþe gidiyor. Damakta geçmiþ çok uzun sürüyor. Türk Tuborg’un Frederik serisi aslýnda benim için böyle açýlýyor.

O yüzden ilk biradan devam edeyim, Frederik Brown Ale.

Tuborg’un ilk zamanýndaki brewmaster’I (bira imalatçýsý) Frederik anýsýna yapýlmýþ bu serinin sert çocuðu Brown Ale, kavrulmuþ malt ve Ýngiliz þerbetçiotlarý ile üretilen bir ale. 5.8 alkollü. 35 cl.’lik þiþede, 33 cl. deðil. Bir hikayesi olan, bunu da etiketinde anlatan viskiler, biralar her zaman daha çekici gelmiþtir bana. Frederik Brown Ale de, kendini þöyle anlatýyor.



“19. Yüzyýlýn baþýnda, Ýngiltere’de, koyu renkli maltýn bira üretiminde kullanýlmasýyla biracýlýkta yeni bir dönem baþladý. Koyu bir renge sahip olan Brown Ale, karamelimsi, kavrulmuþ ve isli bir karakterleriyle ön plana çýkmaktadýr.”

Gerçekten de öyle, ilk içtiðimde deneme þansým olmamýþtý ama aklýmýn bir köþesine yazmýþtým, viskiyle de harika gider diye. O zamanlar marketlerde satýlmýyordu, sadece seçilmiþ birkaç bar ve restaurantta vardý ve ikinci denemem arasýnda epey bir süre geçmiþti. Bununla beraber insan damak hafýzasýný kolay kolay unutmuyor þüphesiz.

Daha sonra þiþesini bulup da içerken, yanýna bir kadeh sevdiðim malt viskilerden (sevmediðimi bulmak zor) de koydum, bir küçük yudum viski ve bir hovarda yudum Brown Ale çok güzel bir eþleþme yakaladý. Ýngiltere’de bir mahalle barýnda, tutulan yerel takýmýn maçýný izlemek için beklerken hafiften yükselmeye baþlayan sesler arasýnda kalmýþ gibi koktu ortam. Viskim Ýskoçtu ama bu birayla ortam pek Ýngiliz oluyor.

Küçük bir tavsiye, tercihlerinizi bilemem ancak ben bu birayý çok soðuk sevmiyorum, hafif soðutulmuþ hali hem viskiye daha güzel uyum saðlýyor hem de karakterindeki o zengin notalarý daha ön plana çýkarýyor.

Bir Ýngiliz barýnýn ceviz masasýnýn üzerine dökülmüþ biranýn birkaç fýndýðý ýslatmasý gibi. “Ben maçtýr þudur sevmem” diyen dostlarýmýz için de güzel bir brownie ile denemelerini tavsiye derim, tabii daha sessiz bir ortamda.

Serinin ikinci birasýna geçelim. Bir Märzen Lager. Bavyera Mart biralarý tarzýnda lager tipi bira.

Türkiye’de, Ýzmir tesislerinde üretiliyor.



Karemelize lezzet profili Vienna ve Munich maltlarý ile saðlanýrken ferahlatan çiçeksi denge, Hallertau þerbetçi otlarý ile sunulmuþ. 5.7 derece alkollü. Þüphesiz yine bir hikayesi var, hikaye için sözü yine þiþeye býrakýyorum.

“Maerz…Almanca Mart demek. Baharýn son mahsülleriyle harmanlanýp zengin aroma karakteristiðine sahip Münih maltlarý ile üretilen bu bira 16. yüzyýlýn baþýnda, sýcak Bavyera yazlarý boyunca serin mahzenlerde bekletildikten sonra, özellikle sonbahar döneminde tüketildiði için –Octoberfest- birasý olarak da tanýnýr.”

Bir viskiyle peynir eþleþtirmek gerçekten çok zor ancak Frederik Märzen lager ile bir eskitilmiþ peynir, ýzgara sosis, hindi etli sandviç hatta peynirli pizzayý dahi eþleþtirdim, hepsinde de muazzam bir eþlikçi oldu. Zaten eþlikçilerin yakýþmasýndan da belli olduðu gibi bu bira, yine Ýzmir’de üretilen, Türk ekibin kendi dokunuþlarýyla ve baþarýyla yarattýðý bir Alman klasiði.

Ben bu yazýyý yazdýðým esnada Alman futbol ligi Bundesliga, pandemic nedeniyle ara vermis durumda ancak yakýnda tekrar baþlayacak, eþlikçi olarak yanýna bir de güzel Alman derbisi ekleyin derim.

Gelelim Frederik serisinin üçüncü birasýna.

Belki uzun yýllardýr ülkemizde hiç olmadýðý için, belki de gerçekten biz Türk insanýn da damak tadý yavaþ yavaþ deðiþtiði için çok popüler olan IPA türündeki bu biramýz da yine Türk reçetesiyle, Türkiye’de üretilmiþ, zengin ve hatta biraz karmaþýk bir karaktere sahip. Bira dünyasýnýn pek meþhur bir terimi vardýr, köpüðün bardaðýn aðzýný ve ortasýnda yer yer kalarak bir çeþit doku oluþturmasý, buna da Brüksel danteli derler. Ýþte bu birada tam olarak o naif, kibar danteli siz de kadehinizde görebilirsiniz.



Frederik IPA, yine son dönemde pek popüler olmayan Amerikan pale ale türü biralar gibi (belki de biraz fazla þekilde) tatlý-ekþi narenciye patlatmasý yaþatmýyor. Þerbetçiotundan gelen acýlýðý da gayet yerinde. Hatta biraz da agresif bir kullanýma da hayýr demezdim açýkçasý.

Yine söz þiþenin kendisinde:

“18. yüzyýlýn baþýnda, Ýngiltere’den Hindistan’a bira gönderiliyordu. O zamanlar bu yolculuðun uzun sürmesi nedeniyle biralarýn dayanýklýlýðýn artýrýlmasý amacýyla þerbetçiotunu yoðun kullanmayý keþfettiler. Bu süreç, ortaya maltýn tatlýlýðýnýn, þerbetçiotunun yoðunluðuyla dengelediði serinletici bir bira olan India Pale Ale’yi çýkarttý.”

Atölyelerimde de defalarca güzel bir viskinin yanýnda konuklarýma ikram ettiðim Frederik IPA, mandalinasýný çok tatlý tercih etmeyen, greyfurtunu hafif ekþi, hatta limonatasýný çok az þekerli sevenler için kendi baþýna çok zengin bir lezzet sunacaktýr.

Serinin son birasý, zaten daha sonradan üretilmeye baþlayan ve yanýlmýyorsam Türkiye’de ilk defa üretilmiþ bir tür. Bu sefer arpanýn deðil buðdaydan üretilmiþ maltýn aðýrlýklý olduðu bir IPA. Frederik’in bu Wheat Ipa’sý, bir Brown Ale’ye göre daha soðuk tercih edilebilir. Atölyelerde özellikle þarap fýçýsý bitiþli viskilerle birlikte ikram etmiþtim.



Kullanýlmakta olan Bavaria mayasý ile buðday biralarýnýn hemen hemen tümünde bulunan, hatta bulunmasý gereken diyeyim, muz lezzeti, Chardonnay fýçýsýnda dinlendirilmiþ güzel bir Ýrlanda viskisi ile gayet keyifli bir tamamlayýcýlýk katmýþtý.

Bununla beraber pastane lezzetleri ile viski-bira içmeyi çok seven biri olarak bu birayý, klasik hafif tatlý sevdiðiniz hamur iþleri ile de deneyebilirsiniz, þüphesiz biraz kalorili bir öneri ancak buna deðer.

“16. Yüzyýlda geleneksel Alman buðday biralarý ile baþlayan yolculuk, 1980’lerde yükseliþe geçen modern Amerikan Craft Bira kültürü ile birleþerek karanfil, muz, vanilya ve narenciye benzeri lezzetleri zarif bir denge ile sunan Frederik Wheat IPA’yý oluþturmuþtur.”

Frederik serisi þimdilik bu özel dört bira üzerinden hayatýna devam ediyor.

Henüz tatmadýysanýz mutlaka tatmalýsýnýz, sadece güzel birkaç bira içmek için deðil, ayný viskide olduðu gibi, “bira iþte hepsi birbirine benziyor” demenin ne kadar yanlýþ olduðunu, baþka birinden deðil, kendi damaðýnýzdan duymak için.

Zaten en çok güvenmeniz gereken de o deðil mi?

Edit: Serinin beþinci ve en yeni üyesi Yakima IPA'ya bugün denk geldim ve hemen yazýya eklemek istedim. 



"Yüzyýllardýr Kuzey Amerika'da Kýzýlderililere ev sahipliði yapan Yakima Vadisi'nin verimli topraklarýnda yetiþen þerbetçiotlarýyla zengin bir tat sunan Frederik Yakima IPA, çam, narenciye ve tropik notalarýn hakim olduðu güçlü bir lezzet profiline sahiptir." 

Firmanýn ürettiði biraya yaptýðý açýklama bu detaylarý içeriyor. Açýkçasý muazzam bir acý narenciye koku patlamasý yaþattýðýný söyleyebilirim. Serinin buðday bazlý Wheat IPA ve klasik IPA'sýna nazaran çok daha asidik bir yapýsý var.

Benim için bir yaz IPA'sý olarak yerini aldý. %6.5 alkol oraný ile gayet tatmin edici. Bitiþi çok kýsa, ben biraz daha o zengin tatlarýn kalmasýný arzu ederdim.

Hýzlý ve kolay bir þekilde üst üste devirebileceðiniz biralarýnýz arasýna gireceðinden eminim. 

Sevgiler

Ozan